Phnom Penh en Sihanoukville

Na een kort maar heerlijk nachtje vertrokken we 10 november om 06.30 uur 's ochtends vanuit Siem Reap richting Phnom Penh. We waren nog wel een beetje moe van al dat fietsen en de tempels bezichtigen, maar we dachten dat we onze slaap wel konden inhalen tijdens de 6 uur durende busrit. Wisten wij veel hoe dat er in een Cambodiaanse bus aan toegaat....zie de videos en geniet mee...Jullie een minuutje, wij 6 uur!!! De Lonely Planet had het nog over oordoppen...LOL.
Maar goed, we hadden het niet willen missen. We hebben daardoor veel gezien van het land en de bevolking maar vooral ook heel erg gelachen. Van het toch iets minder ontwikkelde Siem Reap kwamen we 's middags aan in de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh. Wat een verschil, een drukke stad met mooie, statige (Franse stijl) en moderne gebouwen. Grote winkelstraten en heel veel verkeer. Het bijzondere is toch wel dat het drukke verkeer in deze stad zich prima kan redden zonder stoplichten, iedereen kent zijn plek op de weg (waar die ook mag zijn, links rechts het maakt niet zoveel uit). Oversteken als voetganger lijkt haast onmogelijk, maar is best goed te doen....metertje voor metertje...
Ons Guesthouse zat midden in het centrum, vlakbij het Royal Palce en bij diverse tempels. Het bleek groot feest te zijn i.v.m. de onafhankelijkheid. Er waren allerlei festiviteiten in het centrum. Vuurwerk, muziek, eten en drinken op straat, de hele stad vierde feest. De volgende dag zijn we naar de s21 gevangenis geweest. Een van de vele gevangenissen waar de Rode Khmer zich schuldig heeft gemaakt aan gruwelpraktijken. Vanuit deze gevangenis werden de mensen uiteindelijk overgebracht naar Cheung Ek (15 km uit de stad vandaan), waar ze vrijwel direct op vreselijke wijze werden geëxecuteerd. Naderhand heeft men deze plek de Killing Fields genoemd. Wij zijn hier 's middags naar toe gegaan met de tuktuk. Via toch wel heel arme wijken kwamen we na 15 km bij de Killing Fields. Hier kregen we een rondleiding in het Engels via een headset. De verhalen en de plek hebben heel veel indruk op ons gemaakt. Hoe ziek kan een geest zijn om dit te bedenken en het dan ook nog uit te voeren.
We hadden van te voren al ingeschat dat na dit bezoek we even een paar dagen niets wilden, gewoon ontspannen. We zijn gisteren vertrokken, wederom met de bus, naar Sihanoukville voor een paar dagen strand en het regelen van onze visa. Daar zitten we nu dan ook, in een bungalowtje vlak bij het strand. Ruime kamer, lekker weer, goed eten en drinken...wat wil een mens nog meer. Maar als je denkt dat je hier rustig op het strand kan liggen....forget it!! We lagen nog geen minuut of Yvonne kreeg al ongevraagd een ontharingsbehandeling...(dan moet je maar niet met je oksels in het zicht liggen op je strandbedje). Best pijnlijk...maar wel lekker glad nu. De voeten waren ook niet goed..(duhhhh, daar lopen we op), maar goed voor een prikkie een pedicure gedaan. We vonden dat we wel een pamperdag verdiend hadden en al 3 weken lang nee zeggen tegen alle massages en andere behandelingen. Ze zien er weer tiptop uit, de vrouwtjes hadden eer van hun werk. Daarna volgde het aanbod van massage, ontharing van de benen en manicure nog. Maar het was toch echt klaar. Effe genoeg gefreubel en geklit aan het lijf. Hier hebben we wederom een verslaving opgelopen...WORDFEUD!! Hier waren we niet tegen gevaccineerd. Als je het leuk vindt een spelletje met ons te doen, nodig ons uit: Yvonne = Juffie36. Angelique = mijn hotmail adres...only_angel1970@
Zo dat was een heel verhaal, gelukkig heeft het ook plaatjes en zelfs bewegende beelden (helaas past filmpje 1 er niet helemaal op). Veel plezier ermee en lieve groet aan jullie allen.
An en Von