Angkor Wat en Oldtown Siem Reap

Afgelopen maandagochtend zijn we vertrokken uit Trat (Thailand). We werden om 10.00 uur opgepikt door de minivan, die ons naar de grens van Cambodja zou brengen. We waren de laatste die werden opgepikt en hadden dus ook de beroerdste plaatsen in het busje. Het is dat we allebei lenig zijn en niet al te lang, dus het ging net!! Er was verteld dat de reis naar de Cambodiaanse grens ongeveer 3 a 3 1/2 uur in beslag zou nemen. Halverwege moest er worden getankt, alleen bleken alle pompen leeg te zijn en moesten we wachten op de tankwagen die alle pompen zou vullen. Zo'n tankstation is een verzamelplaats van tientallen minivans en touringcars. Met groot gejuich werd de tankwagen met benzine na een klein uur wachten onthaald door alle toeristen die graag hun reis wilden voortzetten naar Cambodja. Ons weer in de minivan gehesen en doorgetuft richting Poipet. Doortuffen kunnen ze hier ook, de chauffeurs rijden als idioten. Alles wordt met een noodgang ingehaald, een 2 baansweg kan zomaar ineens een 4 baansweg worden doordat er links een tuktuk rijdt, rechts een tegemoetkomende auto en een tegemoetkomende tuktuk rijdt...Met af en toe geknepen ogen en billen volgden wij dit...De oeh's en aah's klonken regelmatig. Om 14.30 uur waren we bij een dorpje zo'n 7 km van de grens vandaan. De meeste mensen die bij ons in de minivan zaten hadden via een bureautje hun visum geregeld tegen woekerprijzen. Yvonne en ik hadden al besloten dat wij dit niet zouden doen, in elke Lonely Planet stond namelijk geschreven dat je dit als toerist heel makkelijk zelf kan regelen bij de grens. Het scheelt je dan zomaar 10 tot 15 euro. Er stond ook dat de wachttijden om de grens over te gaan, zomaar kunnen oplopen tot 3 uur (ongeacht of je nu wel/niet je visum al in bezit hebt) en je flink wat smeergeld zou moeten betalen als je ter plekke je visum wilt regelen. Yvonne en ik hebben waarschijnlijk de juiste mensen en het juiste moment getroffen. Binnen 20 minuten hadden wij een visum voor de normale prijs en waren we in Cambodja. Vandaar stapten we in een bus die ons naar Siem Reap zou brengen. Op het busstation werden we al direct geconfronteerd met de vele zwerfkinderen die Cambodja rijk is. De meegebrachte stickervellen vielen goed in de smaak en voor we het wisten stonden er 10 kindjes voor ons neus. De bus zou ons in ruim 3 uur naar Siem Reap brengen. We dachten dat iedereen was ingestapt op het busstation van Poipet (bus zat vol met allemaal toeristen, er was geen zitplek meer over). Maar dat bleek dus niet het geval te zijn. Er werden nog meerdere stops gemaakt, allerlei Cambodianen stapten in. De een met 6 grote zakken met slippers en schoenen om te verkopen, een ander met 6 plastic stoelen die in het gangpad werden gezet...Kortom de ruimte in de bus werd optimaal gebruikt. Na een rit van ruim 10 uur kwamen we aan ion Siem Reap en bracht een tuktuk ons naar ons Guesthouse. We zitten nu in de Garden Village in the Oldtown en naast de Nightmarket, eenvoudig maar wel een heel relaxte sfeer...met een goede rooftopbar, veel backpackers, lekkere muziek, een pooltafel, bier voor 50 dollarcent, een mojito voor 1 dollar, free internet en Wifi....wat willen we nog meer. Gisteren zijn we naar Angkor Wat geweest. De tempels liggen zo'n 10-15 km van Siem Reap af, dus we besloten fietsen te huren. Voor degene die ooit nog naar Angkor Wat willen....een aanrader (we vergeten even de zadelpijn die we nu nog een beetje hebben). Op de fiets zie je veel meer van de omgeving en je kan stoppen wanneer je zelf wil. We hadden ook wel veel bekijks op onze fietsen, ondanks dat veel Cambodianen toch ook fietsen. De tempels van Angkor Wat, Angkor Thom en Bayon hebben we gezien....indrukwekkend en mooi! De kinderen die van alles aan je willen verkopen en de slachtoffers van de mijnen staan je na het bezoek wel met grote getalen op te wachten. De wetenschap dat je ze niet allemaal kunt helpen, maakt je al snel "hard" in het afkappen en ontwijken. We hebben heel vaak "No thank you" gezegd die dag. Amazing ook dat de kinderen zo gedrild worden door ws. hun ouders, ze vragen waar je vandaan komt en dan komt er een hele riedel in het Engels hoeveel inwoners Nederland heeft, wie de minister president is, wat de hoofdstad is. Sommige kinderen zijn amper 5 jaar oud. Vandaag hebben we een dagje laid back gedaan. Eerst de was van ongeveer een week gedaan, aangezien we niet veel kleding mee hebben was dit snel gebeurd ;-) Daarna de stad ingegaan om onze busreis naar Phnom Phen te regelen. Donderdag vertrekken we om 06.00 uur en zullen we om 13.00 uur in Phnom Phen zijn. Hier blijven we 2 dagen voor een bezoek aan de gevangenis en de Killing Fields...Nog wat markten afgelopen en een tempel bezocht, voor 5 dollar de Lonely Planet van Vietnam op de kop getikt. In een Khmer cafe restaurant wat gedronken en gelezen. Aan het einde van de week zullen we wat foto's plaatsen bij dit verslag.
Liefs Von en An