Verslag van NhaTrang, Hoi An en Hue

Vandaag zijn we aangekomen in Hue, Vietnam. We hebben de bus vanmorgen genomen en zullen hier 1 nachtje verblijven. De afgelopen dagen zijn we in Nah Trang en Hoi An geweest, waar we het ook weer erg naar ons zin hebben gehad en een heleboel hebben gezien en beleefd. Hierover volgt nog een verslag, het plaatsen van de foto's kostte ons al wat uurtjes. Vanavond gaan we lekker ergens een hapje eten, dat lukt hier prima. We zijn trouwens allebei nog niet ziek geweest van het eten of drinken hier in Azie. Morgen zullen we naar Nimh Binh gaan, daarna op naar Hanoi en Halong Bay. Veel plezier met de foto's alvast.

Zoals beloofd hier dan het verslag:
Vanuit het drukke HCMC vertrokken we met de sleeperbus naar Nha Trang. De opzet van een goede nachtrust en het besparen van een hotel was leuk, maar in de praktijk bleek dit toch anders te zijn. De bedden bleken geen bedden te zijn, maar een soort ligstoelen. Deze stoelen waren duidelijk niet op westerse maten berekend. Zelfs wij, toch niet heel erg lang, moesten ons opkrullen, wat redelijk bemoeilijkt werd door de smalte van het ligstoeltje. Daarnaast begon het ingebouwde kussen bij onze schouderbladen. a-relaxed dus... De wegen in Vietnam zijn niet overal glad geplaveid, sterker nog: de gaten in de wegen worden met een leuke kamerplant duidelijk gemaakt. Helaas wordt dit niet bij alle gaten gedaan. Na een uur hadden we onze draai gevonden in een komma als sardientjes in een blikje. De kwaliteit van de bus doet er niet zo toe voor de Vietnamezen. Zo was onze bus voorzien van een meter breed plakband kunstwerk van dak tot wiel op een versplinterd raam. Ook de chauffeur hield de naam van zijn mede chauffeurs in ere (zie vorige verslagen, toeteren, slingeren en met grote snelheid op te smalle en hobbelige wegen snellen)
Verbazingwekkend hebben we toch nog de nodige uurtjes kunnen slapen. Totaal gebroken en vol beurse plekken stapten wij de volgende ochtend na een 10 uur durende rit uit in Nha Trang. Nha Trang is een paradijselijk oord met witte stranden en 70 eilandjes. Op internet hadden we al een hotel gevonden, met onze rugzakken op zijn we daar naar toegelopen en konden we gelijk onze kamer in. We hebben hier heerlijk verder geslapen en de rest van de dag de stad te voet verkend. De volgende dag hebben we een boottochtje gedaan. De boot bracht ons naar 4 verschillende eilanden. We zijn naar een groot aquarium geweest, hebben we gesnorkeld, gesprongen van de boot naar de floating bar waar een gratis drankje werd ingeschonken. Op de boot werd een heerlijke lunch geserveerd en werden we getrakteerd op lokale entertainment. De boottocht eindigde op een mooi strandje, waar werd aangemeerd. Tijdens deze boottocht hebben we "echte" Amerikanen ontmoet, met hun zijn we 's avonds uitgeweest. Tot in de late uurtjes hebben we gedanst. Deze ontzettende leuke dag eindigde helaas wat minder leuk. Terwijl we terugliepen naar het hotel werd de tas van de schouder van Yvonne gejat. Flink balen en zeer irritant. Gelukkig zijn er niet hele belangrijke dingen gestolen, alleen wat geld en de telefoon. Na dit incident waren we Nha Trang wel een beetje zat. De volgende avond stapten wij weer in een sleeperbus, nu naar Hoi An. Het bleek dezelfde bus te zijn, dezelfde chauffeur en dezelfde bedjes....De weg was daarentegen nog slechter. Zo reden we langs ravijnen met zo'n 100 km per uur en waren de gaten nog groter. An heeft geen oog dichtgedaan, die lag bij het raam. Yvonne had van dit alles niet zoveel last, ze lag in het midden, en sliep 'lekker' door. Er zaten meer mensen dan bedden in deze bus, die mochten in het gangpad liggen. Er moesten met deze trip zoveel post, dozen en rugzakken mee, waardoor de bagageruimte al snel vol was. Wat niet meer paste werd ook in de gangpaden gestauwd met grof geweld. In Hoi An werden we opgewacht door wederom de nodige taxi's, moto's en hoteleigenaren die je stuk voor stuk bevragen en overspoelen met hun diensten (nee, daar zit je op te wachten na zo'n busrit). Uiteindelijk een hotel gevonden. Even opgefrist en te voet hebben we Hoi An Old Town verkend. Hoi An valt onder de World Heritage en dat is niet voor niets. Wat een prachtig stadje, zoveel kleuren, mooie oude gebouwen en waar je ook kijkt zie je lampionnen. Deze stadswandeling is een tip voor iedereen die nog eens Vietnam wil bezoeken. Je koopt een ticket en mag dan 5 gebouwen van binnen bekijken. Zo zagen wij een Family tempel, hebben we een theeceremonie meegemaakt, het keramiek museum en een Chinese pagode bezocht. Een prima dag vonden wij.
De volgende dag moesten we vroeg op voor een bezoek aan de tempelruines van My Son. We waren gekleed op het regenachtige weer. Schoenen, lange mouwen en pijpen en regencapes. Zo die regen krijgt ons niet klein. Na een rit van 2 uur kwamen we aan bij de ingang van My Son. Het goot pijpestelen en de tempels bleken gesloten vanwege het hoge water. We mochten een half uur het museum bekijken en daarna teruggaan. Terwijl we, niet heel geinteresseerd, het museum bekeken werd ons na 5 minuten toegeroepen heel snel de bus in te gaan. Een deel van de tempels werd toch geopend. Wij waren hier erg blij om. Na een wandeling van 15 minuten, waarbij we door een aantal overstromingen moesten lopen kwamen we bij de ruines aan (zie video's).
We hebben slechts een klein deel gezien en we moesten heel snel weer weg, want het water kwam steeds hoger. Het was heel mooi en mystiek. Op de terugweg werden we getrakteerd op een boottocht over de Song met (koud geworden) lunch terug naar Hoi An. Het regende nog harder, de boot had een dak, maar geen ruiten. Dat was geen probleem, daar werden gewoon doeken en zeilen voor gehangen. Weg uitzicht. Ook dit was weer een erg leuke dag en we hebben heel wat gelachen (zie video's).
De derde dag in Hoi An deden we een Vietnamese Cooking Class. Als we weer in Nederland zijn zullen we jullie trakteren op onze nieuwe kunsten. We hebben de recepten.
De dag daarop moesten we helaas vertrekken vanwege ons strakke reisschema. Op naar Hue. Deze keer in een gewone dagbus (dachten we). Ook deze bus was uitgerust met bedden. We kozen ieder een bed bij het raam, voor het eerst lagen ze ook echt lekker. Jammer dat het maar een kort ritje was, gelukkig ging de bus nog even stuk en duurde het dus toch iets langer. An heeft de hele weg heerlijk liggen slapen.
In Hue zijn we 1 dag gebleven en hebben we een luierdag ingepland om te voorkomen dat we reis burn-out krijgen LOL.
Nu zitten we in Ninh Binh, na een zo mogelijk NOG ergere busrit. We dachten de bedden zelf te mogen kiezen. Dit was niet het geval en de niet zo aardige mevrouw was zeer volhardend. We werden naar achteren verbannen, naast de toiletten waar 3 bedden aan elkaar zaten. Een soort van kingsize (als je met zijn tweeen ligt). Een behulpzame medereizigster gaf ons de tip vooral niet in het middenbed te gaan liggen. Zij was al een paar keer van dat bed getorpedeerd, na een remactie van de chauffeur. Jammer genoeg werd het middenbed bezet door een niet zo kleine Aziatische man, die graag zijn ruimte nam. Wij noemen hem Hoe Lang (= een Chinees?). Video's van deze rit volgen net als het verslag van Ninh Binh.

We vinden het heel erg leuk om iedere keer weer jullie leuke en meelevende reacties te lezen. We hopen dat jullie ons blijven volgen en doen ons best om jullie een beetje een beeld te geven van onze avonturen.

Kussen An en Von